Akademik bir araştırmaya göre Türkiye’de toplum, olası bir karbon vergisinden elde edilecek gelirin, çevre projeleri geliştirmek için kullanılmasını tercih ediyor. Araştırmaya katılanların en çok desteklediği projeler, yenilenebilir kaynaklardan elektrik üretilmesine yönelik. Nereye harcanacağı belli olmadan toplanacak bir vergi ise desteklenmiyor.
Türkiye’de su kaynaklarının geleceği, iklim değişikliği ve sürdürülebilir olmayan su kullanımı planları nedeniyle büyük risk altında. Fırat-Dicle havzasındaki insan kaynaklı faaliyetlerin bölge iklimine ve su kaynaklarına etkisini inceleyen tez çalışmasına göre bölgenin su bütçesi, planlanan sulama projeleri için muhtemelen yeterli değil.
Yazarları arasında Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ali Serhan Tarkan’ın da bulunduğu yeni bir makale, istilacı türlerin Avrupa Birliği’ne ekonomik maliyetinin hesaplanandan %501 daha yüksek olduğunu ortaya koydu. Gelecek projeksiyonlarına göre bu maliyet 2040’ta 148 milyar dolara ulaşacak.
Aktif iklim politikaları izlenmesi durumunda Türkiye’nin gayri safi yurt içi hasılası, mevcut politikaların devam ettiği senaryoya göre en az %3 daha yüksek olabilir. Yılda en az 1 milyar Avro’nun yurtdışına çıkışı önlenebilir.
